Donderdag lesgeven weer gehad en de meesten hebben hard gewerkt... goed zo!
Na weer 'n dag lesgeven aan enkele 1e klassers - wiskunde; over breuken en procent-rekening - en 2e klassers - wiskunde; diepte en (voor-, zij-/ boven-) aanzichten - alsook mijn 3e klas basis - economie; bespreking praktische opdracht en nakijken paragraaf 6.3; mechanisatie/ automatisering, technologische ontwikkelingen - en aula-dienst in de grote pauze... had 'meester Groenendijk' het vanmiddag 'wel even gehad'... nog 1 (korte) dag dan is het weekend.
We hebben hard gewerkt, zowel de leerlingen als ik. Maar niemand 'eruit hoeven te sturen met een groene kaart = melden en uitstuur-verslag + sanctie... en zo hoort het. Een vermoeiende, maar goede dag dus en ja; uiteraard met 'huiswerk'... bij deze eco- en wiskunde-meester moet er inderdaad geleerd worden!
Omdat de zon lekker scheen, liep ik die 20 minuten naar de pont van Amsterdam-Noord naar Centraal - voor de noodzakelijke beweging en wat natuurlijk vitamine-D - en haalde de trein van '7 voor heel'. En dat zelfs 'zonder te rennen'; dat doe ik (bijna) niet meer... dan maar de volgende trein; rustig aan.
Als ervaren forens weet ik ook dat in de spits geldt: 'zitten is zitten' en meteen rechts was er in een 4-zitter nog plek... dank u wel, nu niet meer. Mijn rugzak met map, drie toetsen en twee boeken en sweater ('s ochtends was het nog 'koud') erin paste nog half onder de bank en met deze trein hoefde ik ook niet over te stappen in Weesp (richting Bussum). Prima.
Vier meiden in de trein; kwebbel kwebbel kwebbel en 'net zo oud als de mijne':
Na mij werd de trein al snel voller; iedere zitplaats bezet en 'om de paal' stonden vier meiden/ jonge dames van - naar schatting zo'n 14-15 jaar - met elkaar te kwekken. Letterlijk ook. Heel gezellig en... inderdaad ietwat 'druk'/ iets luider. Ach ja, wij zijn allemaal jong(er) geweest en op die leeftijd ben je vooral met jezelf en je BFF bezig.
En met die 'stomme?' mobiel natuurlijk... hoewel die 'smart phones' schijnen te heten. Anyway; mijnheer keek kort naar waar 'die herrie' vandaan kwam wat door 1 van die meiden werd opgemerkt.
Ze dacht dat ik het niet hoorde, maar haar vriendin-nen werden gewaarschuwd dat ze 'nu echt wat rustiger moesten doen en er al een mijnheer aan het kijken was'. Lol. Ik ben dan wel 'iets ouder' - niet 'oud', hooguit 'belegen'! - maar mijn oren doen het nog prima en ik moest van binnen lachen...
En jawel, wonder boven wonder... het werd inderdaad wat stiller en zag ik meerdere 'oudere medemensen' = iedereen boven de 21, de ogen sluiten om zich 'in rust' naar huis te laten vervoeren. Iedereen happy.
We raakten aan de praat; meester-buiten-dienst-Groenendijk en 4x meiden VWO-3:
Op station Diemen stappen veel studenten uit (ivm hun flats daar) en kwam er in de andere vier-zits twee plekken vrij en tegenover mij 1 plek. Maar 4 jonge meiden... wie moest er nu staan? Niemand. De knappe, brede twintiger met grote koptelefoon op zag 'hun probleem' ontstaan en maakte - erg attent en aardig - voor de 4e jonge dame een extra plaats aan het raam vrij. Hij moest er toch het volgende station uit...
'Hebben wij hem nu weggejaagd?', vroegen ze aan elkaar.
Maar omdat ze niet hoorden dat de gentleman zei dat hij 'er toch uit moest'... kon ik mijn mond niet houden en zei: 'nee hoor, die mijnheer was gewoon erg aardig'. 'O ja, dat klopt' of zoiets hun reactie.
We raakten aan de praat - die 10 minuten 'power nap' waren genoeg voor 'nog wat leerlingen' - en na 'wat geeft u dan' en 'op welke school' enzo-voorts vertelde ik naar aanleiding van elkaar overhoren over 'meeldraden, kelk en stamper' - biologie; de opbouw van een bloem (ofzo?) - mij terug deed denken aan de eigen VWO-schooltijd waar ik dat ook moest leren.
Toen wist ik het allemaal wel... maar nu moest ik eerlijk opbiechten dat ik daar sindsdien 'niet veel mee deed' en het nu niet (meer helemaal) weet - oeps. Ieder zijn/ haar vak zeg ik dan maar.
Dat vonden ze leuk om te horen maar ja, toch moet je het maar leren voor die toets. wie weet ga je later wel 'iets studeren waar je het wel nodig hebt'. Daarnaast is 'alge-mene ontwikkeling' nooit verkeerd, aldus deze schoolmeester.
Ernstige en zeer besmettelijke ziekte van deze moderne tijd: FOMO... pas op!
'En oh, wat was het meisje blij' dat ze haar op-school-afge-pakte-mobieltje vandaag weer terug had gekregen! Ik ver-telde dat bij ons op school - na waarschuwen en waarschuwen (2x) - bij de 3e keer hun lievelingsapparaat 'voor 3 dagen in de kluis gaat' en dat een leerlinge erg boos op mij was dat ik haar mobiel niet 'na de les teruggaf' maar vond dat de schoolregels ook voor haar gelden.
Ja, soms moet je streng zijn... als waarschuwen niet helpt.
Morgen mag ze de hare weer ophalen en kan ze meteen weer alle vriend(inn)en bellen, sms-en, whats appen of snapchatten en wat ze allemaal nog meer gebruiken.
Uiteraard kon ik het niet nalaten om de jonge dame tegenover mij, die de hele tijd met haar smart phone bezig was - swipe swipe swipperdezwiep - over de (mogelijke) 'ziekte' te informeren... beroepsdeformatie; het zit in mijn genen, sorry?!
Want: volgens mij heeft zij last van 'FOMO'... een zeer besmettelijke en wijd-verspreide ziekte die ook onder volwassenen vele slachtoffers maakt. 'FOMO' staat namelijk voor: 'fear of missing out' - bang zijn om iets te missen... stel je voor dat je al 2 minuten niet op je mobiel kijkt; dan zou er in de tussentijd iemand een berichtje ofzo dergelijks gestuurd kunnen hebben en 'dus' moet je 'even kijken'.
Stel je voor dat je wat mist... hoe 'erg' om niet de hele dag 'online/ real-time' te zijn?!
Maar dat zal wel aan de generatie - of aan mij? gelet op het hoge aantal (van de niet-duttende) volwassenen dat eveneens de gehele treinreis in de mobieltjes verdwenen zijn - liggen, maar 'bewust om je heen kijken en (be)leven' is dan (mogelijk) 'uit de mode' maar... veel mooier, aldus ikke.
In plaats van een 'stom spelletje te spelen'... 'kijk eens naar buiten en zie hoe mooi het Naardermeer is waar we door komen met de trein'. En dan die prachtige wolkenluchten... 'een plaatje' en heerlijk ontspannend, toch? Ik dwaal af.
Leuk was het om te horen dat zij de 2 vriendinnen 'aan de andere kant' die ons gesprekje niet konden volgen, uitlegde wat voor vreselijke ziekte 'fomo' was... slechts 1x verteld en meteen goed werd onthouden en duidelijk uitgelegd. Top. Duidelijk vier VWO-3 meiden... ga zo door!
Al ben ik natuurlijk net zo trots op mijn eigen top-VMBO-leerlingen; ieder op zijn of haar niveau. Als je 'eruit haalt wat erin zit', dan is deze schoolmeester tevreden. En weet dat je meer kunt dan dat je denkt als... je maar je best doet en leert van fouten.
In Naarden-Bussum stapten het viertal uit en werd ik vriendelijk gegroet. Leuk; dag meiden. 'Nog 3 jaar en dan krijgen jullie - eindelijk - je diploma, een roos en klappen ook alle docenten en je hele familie voor jullie'!
Het leven ligt voor deze vier jonge dames open... ervan uitgaande dat de wereld blijft bestaan en de 'leiders' geen 'oorlog wensen te spelen' - word dus wakker en zie de overheids/ 'elite'-terreur! En leuk om te zien dat het 'helemaal goed gaat met jullie'.
Precies op schema: eentje met beugel-bekkie, puber-dingen en 'playback meezingen' met hetzelfde liedje waar de andere 2 meiden ieder 'n oordopje in het oor deden enzovoorts... u kent het waarschijnlijk wel van het/ de eigen kind(eren) of 'als u om u heen kijkt'.
Regen en zonneschijn tegelijk, maar 'n regenboog kon ik niet ontdekken...
Na hun uitstappen, maakte dit leuke gesprek met de jonge dames - onderweg in de 3 minuten van Naarden-Bussum naar Bussum-Zuid waar ik uitstap - twee gevoelens bij mij los. Allereerst 'instemmende vreugde' om te zien hoe deze 4 meiden 'al veel en nog niet zo veel weten' en daar op leuke wijze mee 'stuntelen'. Maar tegelijkertijd ook 'diep verdriet' over het onbestaanbare gemis van mijn eigen drie pubermeiden...
nu al 15, 13 en 11 jaar.
- Onze kinderen; Lina Osasu, Jördis Imani en Imke Abeni.
Gisteren hebben wij elkaar al drie jaar niet meer kunnen zien... 'dankzij' - helaas - ziekelijk-egoistische 'moeder' die nooit de kinderbelangen maar altijd - enkel en alleen - haar eigen 'belangen' bovenaan stelde = doordramde.
Over de ruggetjes van drie minderjarige meiden en de (op)rechte rug van hun eigen en enige vader...
Deze 'moeder'/ mevrouw; Solvig S., moet zich diep te schamen en verdient de ere-titel 'moeder' allang niet meer... Wie kinderen hun vader - of moeder - afneemt = wie kinderen steelt... houdt niet echt van hen.
Dat is de trieste waarheid; feitelijk georganiseerde vader-'vervreemding?' - met mogelijke PAS/ Parental Alienation Syndrom - is crimineel en staat gelijk aan 'ernstige emotionele kindermishandeling'. Onacceptabel.
U begrijpt dan vast ook dat deze altijd zorgzame, prudente, veilige = volhardend vader en recht-zoekend burger Groenendijk geen andere keuze heeft dan het gehele PAS-familiedrama openbaar te maken met daarin door hun ouders gemaakte keuzes en hun handelswijzen...
...alsook de onredelijke en partijdige rol van de jeugd'hulp'verlening en mede-werking van o.a. > 50 criminele 'recht'-ers daarin publiceren.
- In het belang van mijn drie meiden, hun eigen en enige vader alsmede ter herstel van Vrouwe Justitia...
Wordt vervolgd. Maar nu eerst wat toetsen nakijken... dan weten mijn leerlingen 'hoe ze het gemaakt hebben' en heb ik in het weekend weer tijd voor artikelen en video's.
No justice, no peace! Stop diep-triest PAS-familiedrama NU...!
